Kurzajki – czym są i jak pozbyć się brodawek?

Wedle statystyk około 3/4 społeczeństwa przynajmniej raz w życiu doświadczyło posiadania kurzajki. Pojawiają się głównie one na dłoniach i stopach. Gdzie jeszcze może pojawić się brodawka? Czym jest kurzajka i jak można się nią zarazić? Odpowiedź na te pytania i nie tylko znajdziesz w tekście poniżej.

Co to jest kurzajka i jak wygląda?

Kurzajka jest zmianą skórną, którą potocznie nazywa się brodawką wirusową. powstają na skutek zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego, czyli HPV (ang. Human Papilloma Virus). Wirus wnika do zdrowej skóry człowieka poprzez uszkodzenia, a następnie namnaża się w komórkach nabłonka, tworząc grudkę o rogowaciejącej powierzchni. Brodawka skórna powstaje do pół roku od momentu zarażenia przez wirusa HPV. Ma zazwyczaj owalny kształt i chropowatą powierzchnię. Jej kolor waha się od cielistego, poprzez żółtawy, aż do brązowego. Wykwity występują pojedynczo lub w skupiskach.

Rodzaje kurzajek

Wyróżniamy kilka rodzajów brodawek występujących na skórze, które zależą od odmiany wirusa HPV. Mogą wywoływać one zmiany na skórze (np. kurzajki na stopach lub kurzajki na dłoniach), na błonach śluzowych i narządach płciowych.

Wyróżniamy:

• brodawki zwykłe – są to twarde, mało estetyczne, szorstkie grudki w kolorze cielistym, popielatym lub żółtobrązowym. Mają średnicę około centymetra i zazwyczaj występują na dłoniach, wale okołopaznokciowym lub pod płytką paznokcia.
• brodawki podeszwowe – są nieco większe od brodawek zwykłych, mimo że wyglądowo je przypominają. Często są otoczone zrogowaciałym naskórkiem. Występują na podeszwach stóp, poprzez co mogą powodować dolegliwości bólowe i problemy z chodzeniem.
• brodawki mozaikowe – tworzą się, w sytuacji gdy brodawki podeszwowe zlewają się ze sobą.
• brodawki młodocianych, inaczej brodawki płaskie – są cieliste i mają gładką powierzchnię. Występują głównie na twarzy. Ich charakterystyczną cechą jest układanie się wzdłuż linii zadrapania.

Jeśli brodawka powstaje w obrębie błon śluzowych są to kłykciny kończyste. Mają formę miękkich narośli, o barwie różowej lub szarej. Występują w okolicy narządów płciowych i odbytu. Mogą przybierać kalafiorowaty kształt.

Kurzajki – drogi zakażenia wirusem HPV

Do zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego HPV może dojść poprzez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną, np. poprzez uścisk dłoni. Komórki naskórka zarażonej osoby mogą się również znajdować na rzeczach osobistych nosiciela wirusa np. ręczniku. Miejsca, w których najczęściej dochodzi do zainfekowania to baseny, sauny czy siłownie.

Jakie wyróżniamy skuteczne sposoby na zapobieganie zarażeniu?

• częste i dokładne mycie rąk – głównie w przypadku kontaktu z innymi ludźmi,
• Przestrzeganie podstawowych zasad higieny – w takich miejscach, jak basen noś klapki i używaj własnego ręcznika, na siłowni stosuj swoją matę,
• Dbanie o kondycję układu odpornościowego – stosuj odpowiednią dietę i pamiętaj o regularnej aktywności fizycznej,
• unikanie skaleczeń i zadrapań – jest to idealna droga wniknięcia wirusa,
• Nawilżanie skóry – będzie ona bardziej elastyczna i odporna na uszkodzenia.

Grupy szczególnie narażone na zakażenie wywołane przez wirusa brodawczaka ludzkiego

Należą do nich przede wszystkim dzieci, ludzie starsi oraz osoby o obniżonej odporności. Większość zmian znika samoistnie w ciągu roku, maksymalnie do dwóch lat. Zazwyczaj najpierw powstaje stan zapalny, a następnie jej zanik. W związku z tym, że wirus łatwo się przenosi, mogą powstawać nowe kurzajki, w innej lokalizacji.

Różnica między kurzajką a odciskiem

Bardzo często dochodzi do pomylenia kurzajki z odciskiem. Główną cechą, która je odróżnia jest inna przyczyna powstawania. Odciski również zwykle powodują ból, a powstają w wyniku długotrwałego ucisku lub tarcia. Mają bladożółty kolor i występują w postaci zgrubienia skóry wraz z korzeniem.

Leczenie kurzajek

W przypadku chęci usunięcia kurzajki zaleca się udać do lekarza dermatologa. Zbierze on m.in. wywiad medyczny, obejrzy zmianę i może wykonać badanie dermatoskopowe. Po zdiagnozowaniu zaproponuje odpowiednie leczenie. Kurzajki można spróbować usunąć farmakologicznie przy pomocy środków z apteki dostępnych bez recepty. Stosuje się tu najczęściej produkty zawierające kwas mlekowy i kwas salicylowy. Leczenie brodawek w ten sposób trwa od jednego do kilku miesięcy.

Inwazyjne metody usuwania brodawek

Należą do nich:

• krioterapia – jest to wymrażanie kurzajek, które polega na działaniu na nie bardzo niską temperaturą, za pomocą ciekłego azotu. Zwykle po zabiegu pojawia się bolesny pęcherz. Po jego wygojeniu należy powtórzyć zabieg. Usunięcie tą metodą wymaga kilku sesji.
• Laser ablacyjny – niszczy zmianę w przeciągu kilkunastu sekund. Zabiegu zazwyczaj nie trzeba powtarzać. Może po nim pozostać blizna.
• Chirurgiczna metoda (łyżeczkowanie) – usunięcie narzędziem chirurgicznym kolejnych warstw kurzajki. Zabieg wymaga znieczulenia, a rana po nim zwykle dość długo się goi. Może pozostać znamię.
• Elektrokoagulacja – metoda wykorzystuje prąd elektryczny. Za pomocą specjalnego urządzenia lekarz wypala brodawkę, a w miejscu jej usunięcia może pojawić się blizna.

Domowe sposoby na kurzajki

Tradycyjną i skuteczną domową metodą na kurzajki jest stosowanie soku z glistnika (jaskółcze ziele). Należy jednak brać pod uwagę alergizujące właściwości rośliny. Nakłada się go punktowo, na zmianę. Trzeba również pamiętać, że żółtopomarańczowy sok z glistnika ma silne właściwości barwiące. 

Podobne działanie ma mniszek lekarski. Sok z jego łodyg stosujemy tak samo, jak w przypadku glistnika.

Kolejnym sposobem usuwania kurzajek jest nacieranie narośli obranym i rozgniecionym ząbkiem czosnku, a następnie zaklejanie ich plastrem.

Na zmiany sprawdzi się też olejek z drzewa herbacianego. Należy smarować nim kurzajki kilka razy w ciągu dnia.

Zanim zdecydujesz się jednak na samodzielne leczenie warto pierw skonsultować się z lekarzem, który samodzielnie oceni skuteczność leczenia.