Wodorowy test oddechowy – rozpoznanie SIBO

Kontrolowanie procesu trawienia i wchłaniania się węglowodanów jest niezwykle ważne przy rozpoznaniu nietolerancji laktozy, fruktozy czy innych cukrów. Jeśli doskwierają Ci takie objawy jak uporczywe wzdęcia, nadmierna ilość gazów w jamie brzusznej, zaparcia, biegunki, bóle brzucha i poszukujesz ich przyczyny powinieneś zdecydować się na prosty i nieinwazyjny wodorowy test oddechowy. Następnie interpretacja wyników pozwoli lekarzowi na wdrożenie leczenia lub zaproponowanie odpowiedniej diety.

Czym jest WTO – i jakie są wskazania do testu wodorowego?

Jest to badanie w diagnostyce, skierowane właśnie w szczególności do pacjentów, którzy zmagają się z:

  • nietolerancją laktozy,
  • nietolerancją fruktozy
  • nietolerancją innych cukrów, takich jak np. ksylitol czy sorbitol,
  • zespołem przerostem bakteryjnym jelita cienkiego (SIBO – small Intestinal Bacterial Overgrowth) w przebiegu Zespołu Jelita Drażliwego.

Za pomocą tego łatwego testu, możemy dokonać pomiaru stężenia wodoru w wydychanym powietrzu, który pojawia się w wyniku fermentacji. Pacjent może mieć następujące objawy: wzdęcia brzucha, odbijania, ból brzucha, uczucie dyskomfortu i skurczów w jamie brzusznej zaparcia, biegunki, zgaga, nudności. Mogą również występować objawy ogólne takie jak: bóle głowy, stawów, mięśni, zmęczenie. Uważa się również, że wskazaniem jest odczuwanie dolegliwości przez okres trzech miesięcy lub więcej. Na jego podstawie możemy zdiagnozować szereg dolegliwości gastrologicznych i nietolerancji żywieniowych.

Przygotowanie do badania

W ciągu ostatnich 4 tygodni przed pacjent powinien:

  • zaprzestać antybiotykoterapii, w przypadku przyjmowania jakichkolwiek antybiotyków,
  • Nie powinien poddawać się kolonoskopii ani fluoroskopii.

Tydzień przed :

  • Nie przyjmować środków przeczyszczających,
  • Nie przyjmować witamin ani suplementów zawierających fruktozę i laktozę,
  • Nie przyjmować suplementów błonnika,
  • Unikać przyjmowania prebiotyków, probiotyków i inhibitorów pompy protonowej oraz antagonistów receptora H2..

Trzy dni przed badaniem

Na trzy dni przed pacjent powinien ograniczyć produkty mleczne z laktozą, owoce i warzywa.

Produkty niedozwolone:

  • ziarna zbóż i przetwory zbożowe,
  • mleko i produkty mleczne,
  • owoce i ich przetwory, np. soki owocowe,
  • warzywa (w szczególności te wzdymające np. cebula czy por),
  • kiszonki,
  • orzechy, nasiona i rośliny strączkowe.

Dzień przed badaniem należy powstrzymać się od palenia papierosów i wyrobów tytoniowych.

12 godzin przed badaniem

Należy być na czczo (ostatni posiłek w dniu poprzedzającym badanie – 12 godzin przed) – w dniu testu może pić tylko wodę niegazowaną. Ostatni posiłek powinien być niezbyt obfity i być ubogi w błonnik pokarmowy. W dniu badania nie przyjmować lekarstw.

W dniu badania należy

  • Nie żuć gumy,
  • Nie wykonywać ćwiczeń gimnastycznych,
  • Na dwie godziny przed rozpoczęciem testu należy dokładnie umyć zęby,
  • W przypadku posiadania protezy nie należy używać kleju mocującego.

Ten nieinwazyjny test jest prosty i bezbolesny, należy jednak pamiętać o przeznaczeniu na niego odpowiedniej ilości czasu. Trwa on około 3-4 godzin.

Jak wykonuje się WTO? – przebieg testu

Na początku badania pacjent nabiera wdech – zatrzymuje powietrze na około 15 sekund i następnie wydycha do specjalnej próbówki. Następnie pacjentowi podaje się do wypicia roztwór laktozy, glukozy, laktulozy, fruktozy lub laktulozy (w przypadku oceny SIBO – przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego). Po tym pobiera się próbki powietrze wydychane przez pacjenta w odstępach czasu. – 15, 30, 45 i 60 minucie po przyjęciu płynu – w celu oceny stężenia wodoru.

Uzyskanie pozytywnego wyniku testu pozwala stwierdzić z jaką nietolerancją mamy do czynienia. Bez względu czy jest to łagodna czy ciężka forma, nie należy tego bagatelizować. Czasem wystarczy tylko zmiana nawyków żywieniowych lub przyjmowanie pewnych suplementów. Zdarza się jednak również, że niekiedy problem jest bardziej skomplikowany i dotyczy drażliwości jelit lub przerostu bakteryjnego w jelicie cienkim – wówczas może być konieczne wdrożenie antybiotykoterapii.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *